Herman van Esch - Constructie bedrijf

Jaren geleden heb ik het bedrijf van mijn ouders Frans en Corrie van Esch en mijn zus Caroline voortgezet op de plek waar het ooit begonnen is. Als klein jochie vond ik het heerlijk om in de werkplaats bezig te zijn en na mijn studie werktuigbouwkunde en enkele banen ben ik “thuis” aan de slag gegaan.

Wij maken met een klein en ervaren team metaalbewerkers producten als trappen, balustrades, hijsconstructies, staalconstructies en zelfs lampen. De nadruk ligt op enkelstuks en we mogen regelmatig bijzondere projecten doen. Het tekenwerk en soms ook het ontwerpen doen wij zelf.

De nominatie was onverwacht, ik had er nooit bij stil gestaan dat we met het bedrijf in beeld zouden kunnen komen. Vanwege de aard van ons werk zijn we meestal op de achtergrond actief en zoeken zelf de publiciteit niet op.

Mijn vader was hoefsmid, dat hij 50 jaar heeft gedaan, en constructiebankwerker uit een tijd dat je toelatingsexamen deed voor de ambachtsschool. Vakmensen zijn slimme mensen en dit is dus ook een pleidooi voor vakopleidingen op HAVO/VWO nivo.

Het hoefbeslag is hij 50 jaar blijven doen, daarnaast heeft hij een mooi bedrijf opgebouwd met het maken van constructies en stalen trappen. Vakantiewerk deed ik altijd thuis en had toen al flexibele werktijden. Heel vroeg beginnen, om 11 uur met vrienden naar het zwembad en in de middag weer verder in de werkplaats.

Ook tijdens mijn studie werktuigbouwkunde werkte ik vaak in de werkplaats om wat extra’s te verdienen of gewoon omdat er erg veel werk was. Als techneut ben ik graag bezig met de materie. Het is mooi om een project vanaf bijna niets tot een mooi eindresultaat te brengen.

Het komt regelmatig voor dat we een project starten vanaf een potlootschets van een klant of ontwerper. In het gedetailleerd uitwerken van zo’n schets tot een goed technisch en mooi vormgegeven resultaat kan ik mezelf behoorlijk verliezen.

Samen met ons team, Twan, Frans, Ronald en Saskia en soms ook William, is het fijn werken. In gesprekken met ondernemers ben ik dan ook die ene die niet klaagt over personeel. Ook zijn we gelukkig met de klanten die we in al die jaren regelmatig terug zien komen en de leveranciers waarmee we een goede band hebben opgebouwd. Enkelen daarvan ken ik al 50 jaar en inderdaad, we beginnen oud te worden.

Voor de nodige ontspanning, span ik me redelijk fanatiek in bij het trainen in een skiff (roeiboot, geen kano), roei soms een wedstrijd, coach en klus soms op de vereniging. Tegenwoordig zit ik ook meer kilometers op een racefiets of gravelbike dan op de motor. Je ziet onderweg op de fiets zoveel meer dan met de snelheid van een motor. Maar een enkele keer gaat het gas nog flink open. Af en toe werk ik aan onze eigen software in Common Lisp, dat is een nerdy overblijfsel uit mijn jeugd, maar serieus leuk om te doen.

Voor mijn gevoel doe ik het ondernemen erbij, maar ben ik vooral bezig met tekenen/ontwerpen, voorbereiden en maken van de projecten. Natuurlijk denk je strategisch na over investeringen en keuzes en heb je een visie en beleid, maar daarna ga ik snel weer aan de slag. In die zin is het soms lastig om als bedrijf niet te groeien omdat de economie daar wel op is gebaseerd. De huidige omvang past echter goed bij mij en bij het team.